Łódź, ul. Rzgowska 26/28, dawna Fabryka Wyrobów Bawełnianych Braci Stolarow

zdjęcia z dnia: 2020.01.25

Imperium Stolarowa zostanie wpisane do rejestru zabytków

Zaczęło się w 1879 roku, gdy niemiecki fabrykant Ludwik Hueffer – zapewne należał do znanej rodziny mającej fabrykę przy ul. Wólczańskiej znaną po wojnie jako „Wólczanka” – we wsi Dąbrowa, tuż za granicą Łodzi, kupił działkę, na której postawił fabrykę bawełnianą.
Niestety, nie miał szczęścia w interesach.
Stąd rosnące zadłużenie, które sprawiło, że w 1888 roku fabrykę przejął za długi znany moskiewski kupiec Włodzimierz Stolarow.
Mieszkał daleko od Łodzi i nie znał się na prowadzeniu przedsiębiorstw.
Dlatego jego interesy w nabytej fabryce reprezentowało trzech współpracowników.
Jednym z nich był Edward Hueffer.

Po wojnie, gdy z powodu rewolucji bolszewickiej odpadły rosyjskie rynki zbytu, fabryka nie odzyskała świetności. Doszło nawet do tego, że odebrano ją właścicielowi. Dlatego, że był on Rosjaninem. W latach 1919-23 ustanowiono dla niej zarząd państwowy, a zarządcą został inżynier Leon Grohman ze znanej rodziny fabrykanckiej.

W końcu lat 30. fabryka należała do synów Aleksandra: Włodzimierza, Jerzego i Maksymiliana oraz do dzieci Edwarda Hueffera – Herberta i Irmgardy. Wśród nich wyróżniał się Maksymilian Stolarow, ale nie jako fabrykant, lecz tenisista – dwukrotny mistrz Polski w grze pojedynczej i sześciokrotny w grze podwójnej (jego deblowym partnerem był brat Jerzy, mistrz Polski w 1927 roku). Po wojnie Maksymilian pozostał na emigracji. Zmarł w Londynie w 1965 roku.

W tych zakładach pracował Czesław Szymański „Ceniek”

wybitny działacz K.P.P
więzień Berezy Kartuskiej
I Sekretarz K.L P.P.R
bohater walk z hitlerowskim okupantem
o wolną i niepodległą Polskę o socjalizm
poległ w lasach psarskich pod Głownem 8 maja 1943 r.

W XV rocznicę P.R.L
Załoga Z.P.B im. Cz. Szymańskiego

Rodzina Stolarow – Tkalnie i… tenis
http://baedekerlodz.blogspot.com/2017/07/rodzina-stolarow-tkalnie-i-tenis.html