http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php/Konsulat_RP_w_Olsztynie
16 lutego 1920 roku na teren objęty głosowaniem przybyli reprezentanci Międzynarodowej Komisji Sojuszniczej.
W tym czasie w Olsztynie zjawił się dr Zenon Eugeniusz Lewandowski, mianowany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych kierownikiem Konsulatu Generalnego RP.
Lewandowski trzykrotnie kandydował do parlamentu Rzeszy z obwodu Szczytno i Mrągowo.
W 1919 roku roku wraz z Bogumiłem Linką, Adamem oraz Józefem Zapatkami udał się do Paryża, aby upomnieć się o przyłączenie Mazur do Polski bez przeprowadzania plebiscytu na tych terenach.
Był bez wątpienia osobą silnie zaangażowaną w sprawy mazurskie, wyczuloną na specyfikę lokalnych realiów społecznych i politycznych.
Pierwszą siedzibą konsulatu był lokal Warmińskiego Komitetu Plebiscytowego, naprzeciwko Domu Polskiego.
Od 22 kwietnia 1920 roku konsulat znajdował się przy obecnej ulicy Dąbrowszczaków 28. Ostatecznie, od 1 lipca 1920 roku siedzibą konsulatu stał się budynek na ówczesnej Friedrich Wilhelm Platz 5 (obecnie pl. Konsulatu Polskiego]].
Od połowy października 1920 roku konsulat, działający już jako agencja konsularna, został podporządkowany (podobnie jak placówki w Ełku i Kwidzynie) Konsulatowi Generalnemu w Królewcu.
5 maja 1923 roku placówkę podniesiono do rangi wicekonsulatu.
W 1928 roku placówce udało się uzyskać rangę konsulatu II klasy.
Od 1929 roku konsulat w Olsztynie pełnił rolę kierowniczą wobec swoich odpowiedników w Kwidzynie i Ełku.
Zgodnie z ówczesnym założeniem Wydziału Zachodniego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych RP, olsztyńska placówka miała skoncentrować się wyłącznie na polityczno-kulturalnej akcji wśród ludności polskiej.
Ostatni konsul Bohdan Jałowiecki został zamordowany w obozie zagłady w Działdowie w lutym 1941.
Źródło: Cyfrowa Biblioteka Narodowa Polona
