Policjantom polskim zamordowanym 22 września 1939 r.
s.p. Bronisław Schab
s.p. Mieczysław Łopuszek
Żołnierzom Wojska Polskiego i Korpusu Ochrony Pogranicza
poległym za Polskę
17-22 września 1939 r.
w tej ziemi pochowanym
nieznani żołnierze Wojska Polskiego – polegli 22 IX 1939
podporucznik Wiktor Klonowski – poległ 22 IX 1939
podporucznik Stefan Czeczkowski – poległ 22 IX 1939
kapitan Mieczysław Strzemeski – poległ 22 IX 1939 – adiutant generała brygady J. Olszyny Wilczyńskiego
generał brygady Józef Olszyna-Wilczyński – 27 XI 1890 – 22 IX 1939 – dowódca III Okręgu Korpusu Grodno
kapral Stefan Gordejko – poległ 22 IX 1939
nieznani żołnierze Wojska Polskiego – polegli 22 IX 1939
za wikipedią:
Józef Konstanty Olszyna-Wilczyński (ur. 27 listopada 1890 w Krakowie, zm. 22 września 1939 pod Sopoćkiniami)
– polski dowódca wojskowy, generał brygady Wojska Polskiego.
Ordery i odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921)
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1928)
Krzyż Niepodległości (1931)
Krzyż Walecznych – czterokrotnie
Złoty Krzyż Zasługi
Znak oficerski „Parasol”
Wojskowy Krzyż Zasługi III klasy (Austro-Węgry)
Krzyż Kawalerski Legii Honorowej (Francja)
Order Pogromcy Niedźwiedzia III klasy nr 1907 (Łotwa)
Główne wojny i bitwy
I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
wojna polsko-bolszewicka
III powstanie śląskie
II wojna światowa
kampania wrześniowa
Śmierć
We wrześniu 1939 dowodził Grupą Operacyjną „Grodno”.
Już 17 września generał, podróżując wraz ze swoim sztabem samochodem z Pińska do Grodna, zetknął się z luźnymi oddziałami sowieckimi oraz dywersantami komunistycznymi.
Po otrzymaniu rozkazu rozwiązania oddziałów, przebywa w Sopoćkiniach pod Grodnem.
Prawdopodobnie zwłoka z ewakuacją sztabu związana była z organizowaniem pierwszych w kraju grup konspiracji zbrojnej.22 września nad ranem wyruszył autem prowadzonym przez szofera, wraz z żoną – Alfredą Olszyną-Wilczyńską, adiutantem – kapitanem artylerii Mieczysławem Strzemeskim i jeszcze jednym mężczyzną w kierunku granicy litewskiej.
Po kilku minutach jazdy samochód został zatrzymany przez radzieckie czołgi w Nowikach.
Pasażerów samochodu ograbiono i rozdzielono – żonę generała zamknięto w stodole, a generała Olszynę-Wilczyńskiego i kapitana Strzemeskiego poprowadzono na bok i zamordowano.
Z relacji żony generała wiadomo, że ciała obu mężczyzn były zmasakrowane.
Rosjanie zakrwawioną czapkę generała pokazywali jako swoje trofeum.
Mogiła gen. Wilczyńskiego znajduje się w miejscowości Sopoćkinie, parafia Teolin, koło Grodna, a symboliczna na cmentarzu salwatorskim w Krakowie.
https://en.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Olszyna-Wilczy%C5%84ski
On September twenty the Soviet tanks reached the city’s outskirts.
After two days of heavy fights, often in close quarters, much of the city centre was destroyed by Soviet artillery.
Seeing no chance for further defense, on September 22 the remainder of the Polish forces withdrew towards the Lithuanian border.
General Olszyna-Wilczyński’s car, in which he traveled with his family and adjutant captain Mieczysław Strzemeski were stopped by a tank-artillery group under command of Maj. Chuvakin on September 22 near Sopoćkinie.
The general and his adjutant were shot after a brief interrogation, while his wife and driver were allowed to continue the journey.
В сентябре 1939 он командовал оперативной группой «Гродно».
Уже 17 сентября генерал, направляясь вместе со своим штабом на машине из Пинска в Гродно, столкнулся с крупным подразделением советских войск или, по другой версии, с коммунистическими диверсантами.22 сентября утром отправился на автомобиле вместе с женой Альфредой Ольшиной-Вильчинской, адъютантом — капитаном артиллерии Мечиславом Стржемеским и ещё одним мужчиной в сторону границы Литвы.
Через несколько минут автомобиль был остановлен советскими танками в Новиках.
Пассажиров автомобиля задержали, отобрали у них личные вещи и разделили: жену генерала закрыли в сарае, а генерала Ольшину-Вильчинского и капитана Стржемеского отвели в сторону и убили.
Со слов жены генерала известно, что на телах двоих мужчин были следы жестокого обращения.
Окровавленную фуражку генерала советские солдаты демонстрировали как свой трофей.
Могила генерала Вильчинского находится в городе Сопоцкине, приход Теолин, около Гродно, а символическое захоронение — на кладбище Спасителя в Кракове.Современный русский писатель Юрий Мухин утверждает, будто генерал был убит при попытке побега, покинув ещё сражавшиеся подчинённые ему части; между тем, свидетелями казни генерала и его адъютанта выстрелом в затылок была его жена и несколько сопровождавших её лиц.