Grójec, Park Jordanowski. Kamień poświęcony Ludwikowi Michalskiemu

https://zyciegrojca.pl/gazeta/2018/09/files/assets/common/downloads/publication.pdf

W Parku Miejskim w Grójcu odsłonięto 9 września kamień pamiątkowy dedykowany założycielowi Szarych Szeregów w Grójcu, harcmistrzowi Ludwikowi Michalskiemu.

Michalski urodził się we wsi Wojny w powiecie płońskim w roku 1912.
Po ukończeniu szkoły powszechnej kontynuował edukację w Państwowym Seminarium im. Konarskiego w Warszawie.
Następnie rozpoczął pracę jako nauczyciel w szkołach w Rembertowie, Olszanach, Borowie, aż w roku 1936 trafił do Grójca, do Szkoły Powszechnej nr 3, obecnie PSP nr 2.
Co prawda na tym obszarze harcerstwo już istniało, ale było nieliczne i mało aktywne.
Dzięki jego zapobiegliwości i wysiłkom rozwinęło się.
Utworzona przez Niego drużyna została m.in. umundurowana i otrzymała harcówkę.
W okresie międzywojennym prowadził obozy harcerskie.
Tuż przed wybuchem wojny został zmobilizowany.
Po klęsce wrześniowej wrócił do Grójca.
Już w październiku rozpoczął tworzenie w mieście podwalin Szarych Szeregów AK.
Przyjął pseudonim „Fil”.
Do początku 1944 w 18 drużynach Szarych Szeregów podlegało mu 337 chłopców.
W czasie okupacji druh Michalski organizował, obok szkolenia wojskowego, tajne komplety i redagował konspiracyjną prasę.
W jego mieszkaniu przy ulicy Laskowej 9 działała konspiracyjna radiostacja.
Zagrożony aresztowaniem trafił do Warszawy, gdzie nawiązał współpracę z legendarnym Orszą – Stanisławem Broniewskim.
W Powstaniu Warszawskim walczył w harcerskim batalionie ZOŚKA.
„Filowi” powierzono funkcję kwatermistrza Brygady Dywersyjnej „Broda 53”.
Przeszedł razem z nią cały szlak bojowy od Woli, poprzez Powązki, Stawki, Stare Miasto, Śródmieście, Czerniaków, Mokotów i z powrotem Śródmieście.
Po kapitulacji Powstania Warszawskiego, 2 października trafił do obozu jenieckiego w Bergen Belsen k. Hamburga, a następnie do Lubeki.
Do kraju wrócił jesienią 1946 r.
Wpadł do Grójca na jeden dzień i obawiając się aresztowania, wraz z rodziną wyjechał do Łodzi.
Zmarł 27 maja 1985. Pochowany został na cmentarzu w Rembertowie.
Za udział w walce z okupantem hitlerowskim, za czynny udział w Powstaniu Warszawskim, odznaczony został Krzyżem Walecznych (1944).
Medalem X-lecia Polski Ludowej (1955), Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski (1979), Warszawskim Krzyżem Powstańczym (1983) oraz licznymi honorowymi medalami i dyplomami.