Holandia, Netherlands, Arnhem John Frost Bridge, ostatni most do zdobycia w Operacji Market Garden, „A Bridge Too Far”

Ostatecznie Brygada wzięła udział w największej w II wojnie światowej operacji powietrznodesantowej sprzymierzonych, noszącej kryptonim Market Garden.
Miała razem z brytyjską 1. Dywizją Powietrznodesantową zająć most na Dolnym Renie.
Część Brygady dotarła pod Arnhem w zrzutach 18 i 19 września.
Zrzut większości Brygady, na czele z Sosabowskim, miał nastąpić 20 września, jednak przełożono go na następny dzień ze względu na złe warunki pogodowe.
Zmieniono również strefę zrzutu: spadochroniarze wylądowali w Driel na południowym brzegu Renu, gdzie znajdowało się mniej niemieckich jednostek.
Tymczasem Brytyjczycy pod dowództwem gen. Roberta Urquharta, wyparci z Arnhem przez niemieckie oddziały pancerne, bronili się na zachód od miasta, w Oosterbeek na północnym brzegu – zamierzali ponownie zaatakować Arnhem po dotarciu brytyjskiego XXX Korpusu Pancernego.
Urquhart poprosił Sosabowskiego o przybycie z pomocą, jednak w nocy z 21 na 22 września okazało się to niemożliwe (nie znaleziono promu, który miał się znajdować w okolicach Driel).
22 września do brygady Sosabowskiego dotarły oddziały zwiadowcze brytyjskiego XXX Korpusu Pancernego.
Niemiecki atak na pozycje zajmowane przez Polaków tego samego dnia został odparty.
Następnej nocy podjęto próbę sforsowania Renu na dmuchanych gumowych łódkach dostarczonych przez Brytyjczyków z Oosterbeek, jednak wszystkie one zostały przez Niemców zniszczone i jedynie kilkudziesięciu żołnierzy zdołało się przeprawić.

23 września do Driel przybyła część brytyjskiej 43. Dywizji Piechoty z nowymi łodziami.
W nocy z 23 na 24 przeprawiono nimi pod niemieckim ostrzałem około 150 kolejnych żołnierzy.
Gdy z 16 łodzi pozostały 3, zaniechano dalszej przeprawy.
24 września do Driel przybył dowódca brytyjskiego XXX Korpusu, gen. Brian Horrocks.
Ocenił sytuację operacji jako bardzo trudną – Niemcy stawiali zaciekły opór XXX Korpusowi na południe od Arnhem i zablokowali drogę do innego mostu na Renie, zlokalizowanego kilkanaście kilometrów na zachód od Driel.
Brytyjczycy gen. Urquharta w Oosterbeek, dysponując resztkami amunicji, zdziesiątkowani ostrzałem artyleryjskim, odpierali kolejne niemieckie ataki.

Podczas spotkania Horrocksa, Sosabowskiego, gen. Fredericka Browninga i dowódcy brytyjskiej 43.
Dywizji Piechoty, Ivora Thomasa, w pobliskim Valburgu zdecydowano, że kolejnej nocy przeprawieni zostaną kolejni żołnierze brytyjscy i polscy.
Sosabowski ostro zaprotestował, obawiając się kolejnych strat wśród swoich ludzi.
Ostatecznie przeprawiło się jedynie 350 Brytyjczyków z 43. Dywizji, a Polacy pozostali w okolicach Driel, gdyż łodzie dotarły zbyt późno.
Kolejnej nocy, z 25 na 26 września, brytyjscy i kanadyjscy inżynierowie zorganizowali ewakuację resztek 1. Dywizji Powietrznodesantowej na południowy brzeg Renu.
Do rana przeprawiono większość żołnierzy, w tym 160 Polaków, którzy razem z Brytyjczykami z 43. Dywizji osłaniali przeprawę.
Jednakże nie wszyscy osłaniający przeprawę zdążyli się ewakuować przed świtem: po kilkudziesięciu żołnierzy polskiej Brygady i 43. Dywizji dostało się do niewoli.