źródło fotopolska.eu
Koronę murów wieńczy gzyms z biegnącym pod nim fryzem z ornamentem w formie liści kasztanowca.
W środkowej strefie gzyms przerywa swój bieg, ustępując pola najefektowniejszemu akcentowi kompozycji architektonicznej – dużemu szczytowi zamkniętemu esowatymi liniami.
Szczyt ma wyraźnie historyzujący charakter – oprócz dekoracji secesyjnej zdobią go detale o formach typowych dla antyku, średniowiecza i ery nowożytnej.
W środku szczytu nieduże prostokątne okno z gzymsem okapnikowym w stylu perpendykularnym (gotyk angielski), flankowane przez trójkątne w rzucie pilastry ze wspornikami w strefie gzymsu, zwieńczone kwiatonami wystającymi poza obrys szczytu.
W narożnikach szczytu antyczne akroteriony – rzeźbione kule, na których przysiadła para orłów naturalnej wielkości.
Pełnoplastyczne figury ptaków mają rozłożone skrzydła i czujnie spoglądają na boki. W górnej strefie szczytu wykonany ze stiuku kartusz (zwieńczony koroną ukształtowaną z kwiatów, po bokach wstęgi), a tuż pod zwieńczeniem personifikacja uśmiechającego się słońca.
Przez całą płaszczyznę ściany szczytu wiją się ledwo dostrzegalne gałęzie z liśćmi, kwiatami i owocami (jabłkami?), być może przedstawiającymi biblijne Drzewo Życia.
Pierwotnie ten finezyjny, secesyjny detal mógł być wyróżniony innymi kolorami – kartusz herbowy w dekoracji szczytu zachował barwę żółtą.
Krawędzie szczytu dekorują woluty w formie zwiniętych rolek, a na czubku ustawiono wazę.
http://www.hipermiasto.com/nasze-teksty/rejestrujemykamienice-sienkiewicza-96/
